Na enkele boeken is Kleine Ezel uitgegroeid tot een populaire Nederlandse prentenboekfiguur. In dit deel gaat hij met zijn mama op bezoek bij zijn papa in de verre landen. Net als in vorige deeltjes maakt de tocht met zijn mama het centrale gedeelte van het verhaal uit. Bij het begin is Kleine Ezel droevig omdat Gansje en Bokkie zeggen dat hij geen papa heeft. Hij wil ook zo'n papa om mee te spelen. Onderweg ontmoeten ze vele dieren die hem goede raad en wijze lessen geven. Bij je papa kom je immers niet zomaar: je moet je snuitje wassen, je mag niet voordringen en niet met volle mond praten, je moet je hoefjes poetsen enzovoort. In de bus krijgt Kleine Ezel een vloed raadgevingen over zich heen (wat tegelijk relativerend werkt). De climax komt dichterbij: voor wie het niet geloven mocht, Kleine Ezel zal zijn papa zien. En die papa blijkt: een clown van een ezel. Op een dubbele pagina in een feest van kleuren stormen ze elkaar in de armen.

Annemarie van Haeringen illustreert dit hartverwarmende verhaal in kleuren die telkens precies de gevoelens versterken, let maar op het felle geel bij het begin van de reis dat even verder ook uit de circustent straalt, contrasterend met de grijze omgeving. In die tent zal het gebeuren, daar wacht zijn papa, alles wat zich daarbuiten afspeelt, telt niet mee. Van Haeringen vermenselijkt de dieren. Waar dit bij anderen soms geforceerd of lachwekkend overkomt, bevat haar vermenselijking echte humor of emotie. Mooi is bijvoorbeeld hoe Mama Ezel in haar grote, bolle, groene jurk Klein Ezeltje koestert. Van zo'n boek kun je het even heerlijk warm krijgen. [Jan Van Coillie] Verberg tekst

Kleine Ezel was nog een baby toen zijn pappa wegging. Net als Gansje en Bokje wil Kleine Ezel paardjerijden op de rug van pappa en met hem kunnen voetballen. Mamma besluit om op reis en bij hem op bezoek te gaan. Ze vinden hem in een circustent, waar hij werkt als clown. Aandoenlijk prentenboek met een verrassend goede afloop over het verlangen naar een eigen vader. Schrijver en illustratrice vormden in de vier eerdere boeken over Kleine Ezel al een succesvol duo. Kleine Ezel is een schattige en parmantige creatie. In rake lijnen wordt heel herkenbaar uitdrukking gegeven aan de tekst; zacht fris kleurgebruik. De tekstblokken, bestaande uit korte zinnetjes met veel dialoog, zijn onderdeel van de illustraties die twee pagina’s beslaan. Tekst en illustraties vormen samen een Kleine Ezel-wereld om even lekker in weg te duiken. Verzorgde, aantrekkelijke uitgave met op de groene kartonnen kaft een Kleine Ezel die een grote ezel met een rode hoed tekent. Op de binnenplatten buitelende Kleine Ezeltjes. Een heerlijk kijk- en voorleesboek vanaf ca. 4 jaar. Er verschenen reeds meer verhalen over Kleine Ezel. Verberg tekst

Al sinds de babytijd van Kleine Ezel is zijn papa op reis. “Hij werkt in verre landen”, zegt mama. Plots mist Kleine Ezel hem verschrikkelijk. Hij wil voetballen met zijn papa, paardrijden op z’n rug, hij wil gewoon een papa zoals iedereen. Mama Ezel besluit om samen papa te gaan opzoeken. Onderweg naar de verre landen wordt Kleine Ezel overstelpt met goede raad. Iedereen wil hem klaarstomen voor deze belangwekkende ontmoeting. De illustraties in dit prentenboek zijn ronduit schitterend. Annemarie van Haeringen legt ongelooflijk veel gevoel in haar personages. Je voelt je zelf haast bedremmeld wanneer de wel heel Kleine Ezel wordt terechtgewezen door een reusachtige Neushoorn als hij als eerste de bus wil instappen, ongeduldig als hij is om zijn vader te ontmoeten. Emotie voert de boventoon, in beeld en woord. De tekst is perfect voorleesbaar, met korte zinnen, in een eenvoudige taal zonder een overbodig woord.