Zwartkonijn heeft alle ingrediënten van een Kevin Brooks-thriller: het is spannend en realistisch; Brooks gebruikt ook nu een verteller met wie de jongvolwassene zich kan identificeren; die verteller kijkt na een jaar terug op een reeks dramatische gebeurtenissen die zijn leven veranderd hebben. Het verhaal begint op een warme donderdagavond in juli als Pete Boland een telefoontje krijgt van Nicole, zijn ex-vriendin. Zij stelt voor om enkele dagen later met z'n vieren een avondje te gaan stappen. Pete aarzelt en stemt pas in als hij zijn vriend Raymond ook mag uitnodigen. Raymond is een intelligente, maar teruggetrokken jongen, het pispaaltje op school. De anderen hebben hem er niet zo graag bij. Zij spreken met z'n vijven af in een hut die ze jaren geleden gebouwd hebben: Nicole Leigh en haar broer Eric, Pete, Pauly Gilpin en Raymond Daggett. Ze zijn vrienden en zo'n vijftien à zestien jaar oud. Er wordt stevig gedronken. Achteraf blijkt dat Pauly een synthetisch hallucinogeen middel door de drank gedaan heeft. Op de kermis treffen ze andere jongeren; de avond loopt uit op een drama. Raymond verdwijnt spoorloos, tot ontzetting van Pete, die zich zo voorgenomen had op hem te letten. Stella Ross, het mooiste meisje van de school en een plaatselijke beroemdheid, verdwijnt eveneens. Alle aandacht van de politie gaat uit naar haar verdwijning. Stella wordt vrij snel daarna opgevist uit de rivier. Ze is vermoord. Pete, wiens vader politieagent is, gaat zelf op zoek naar Raymond. Die blijft onvindbaar, maar hij vindt wel Pauly: 'Een riem zat met een lus om zijn nek, het andere eind was vastgemaakt aan de lampfitting, en terwijl ik daar stond ? slikte en naar adem snakte ? kraakte het snoer van de lamp en draaide rond, en Pauly's opgezette gezicht draaide langzaam naar me toe. Hij grijnsde ? een laatste pijnlijke grijns ? en zijn dik geworden tong stak tussen zijn tanden naar buiten.'

Machogedrag, pesten, geweld, drank- en drugsgebruik, homofilie, verliefdheid en jaloezie spelen een rol in dit verhaal. Op het kaft staan de kernwoorden 'hitte' en 'afgunst'. Behalve de zomerhitte zorgt ook het kermislawaai voor de opgefokte sfeer. 'Het was overdonderend. De schetterende muziek, het oorverdovende slagwerk, de ronddraaiende discolichten, de flitsende laserstralen... mensen die gilden, sirenes die loeiden, alles draaide in het rond [...]' De psychologische ontwikkeling van Pete is belangrijker dan de problemen en het oplossen van de misdaad. Pete ziet in dat iedereen met het ouder worden verandert. De vrienden van de basisschool zijn een kleine tien jaar later niet meer dezelfde vrienden. Eén ding is voor Pete niet veranderd: zijn vriendschap met Raymond, maar juist deze vriend moet hij missen.

Een liefhebber van thrillers zal genieten van dit spannende, beklemmende verhaal dat je meesleept door de sterke dialogen en door de originele setting. Kenners van Brooks zien het mogelijk als een minpuntje dat het vertelprocédé geen verrassingen oplevert. Maar zijn aanpak houdt de lezer wel vakkundig nieuwsgierig, zodat de ruim vierhonderd pagina's geen moment vervelen. [Ger Van Hoek] Verberg tekst

Pete Boland (16, ik-figuur) brengt de zomer na zijn eindexamen door met nietsdoen. Op een avond belt zijn vroegere vriendin Nicole, die voorstelt met hun oude vriendengroep naar de kermis te gaan. Ondanks een naar voorgevoel besluit Pete samen met zijn vriend Raymond mee te gaan, maar dat hadden ze beter niet kunnen doen. De avond wordt een ware nachtmerrie. Dit zevende boek van de succesvolle thrillerschrijver is een echte pageturner. Pete heeft, door de drank en drugs die hij die avond genomen heeft, alleen een paar onsamenhangende herinneringen aan de kermisnacht. Door zijn benevelde hersenen blijft alles voor de lezer ook vaag en schimmig. De auteur weet met deze naargeestige sfeer en met levendige, realistische dialogen de spanning goed vast te houden. Het einde is echter onbevredigend. Opeens gebeurt er nog van alles (en niet alles is even geloofwaardig) en de verhaallijn die vanaf het begin als een rode draad door het boek loopt, wordt enigszins afgeraffeld. Jammer van enkele typefouten. Een goede vertaling uit het Engels*. Auteur is bekend van o.a. 'Bedreigd' en 'Aanwezig'**. Vanaf ca. 14 jaar. Verberg tekst