Schatje en Scheetje zitten in de gevangenis: "Ze hebben elkaars hart gestolen. En één paar blauwe sokken bij de sokkensuper op de hoek." Elke dag kruipt Scheetje door de tralies naar buiten. Dat kan, want hij is zo dun als een lat. Hij steelt al het mooie van het leven voor zijn schatje: de zon, een halve maan, een hele sterrenhemel. Ze hebben het heerlijk in hun cel, en wanneer ze worden vrijgelaten vragen ze zich af wat ze nu moeten doen. Opnieuw stelen ze dan maar één paar sokken, zodat ze hun geluk kunnen voortzetten in de feeërieke cel.
Dit mooie boek voor kinderen vanaf vier jaar wordt gekenmerkt door tederheid en subtiele humor. Misschien is het stelen van een hart bv. nog iets te subtiel voor de doelgroep, maar niettemin blijft het een leuk gegeven. Dat Schatje en Scheetje één paar sokken stelen en afgebeeld staan met elk één sok, is dan weer niet alleen grappig, maar ook een uitmuntend voorbeeld van hoe tekst en beeld complementair gebruikt kunnen worden. De boodschap van …
Lees verder
Schatje en Scheetje zitten in de gevangenis: "Ze hebben elkaars hart gestolen. En één paar blauwe sokken bij de sokkensuper op de hoek." Elke dag kruipt Scheetje door de tralies naar buiten. Dat kan, want hij is zo dun als een lat. Hij steelt al het mooie van het leven voor zijn schatje: de zon, een halve maan, een hele sterrenhemel. Ze hebben het heerlijk in hun cel, en wanneer ze worden vrijgelaten vragen ze zich af wat ze nu moeten doen. Opnieuw stelen ze dan maar één paar sokken, zodat ze hun geluk kunnen voortzetten in de feeërieke cel.
Dit mooie boek voor kinderen vanaf vier jaar wordt gekenmerkt door tederheid en subtiele humor. Misschien is het stelen van een hart bv. nog iets te subtiel voor de doelgroep, maar niettemin blijft het een leuk gegeven. Dat Schatje en Scheetje één paar sokken stelen en afgebeeld staan met elk één sok, is dan weer niet alleen grappig, maar ook een uitmuntend voorbeeld van hoe tekst en beeld complementair gebruikt kunnen worden. De boodschap van dit boek wordt overigens vooral in de beelden en niet in het verhaal duidelijk, wat zelfs voor een prentenboek zeldzaam is. Origineel is ook dat twee boeven de hoofdpersonages zijn in dit liefdesverhaal. De man heeft iets heel stunteligs, maar uit alles blijkt de liefde voor zijn vrouw. En zij bewondert haar man onvoorwaardelijk. Dat is wat liefde met mensen doet, en het wordt hier op een schitterende manier in beeld gebracht.
De tekst is duidelijk en een beetje poëtisch, maar helemaal één met de prenten ? hij wordt gekenmerkt door dezelfde humor en verfijndheid. De tekeningen in acryl en pastel zijn in zachte kleuren geschilderd, met het nodige contrast. Er werd ook gewerkt met collagetechnieken. De figuren zijn met zwart omlijnd en heel expressief. Als er dan een minpuntje moet worden vermeld, is het het gebruik van bijfiguurtjes. Zo trippelen in de cel ook twee muisjes rond die hun eigen ding doen. Soms werkt zoiets, maar hier leidt het af, omdat het verhaal al vrij moeilijk is. Wie gelokt wordt door het felle blauw van de cover en geïntrigeerd wordt door het ongewone koppel dat erop prijkt, laat zich best gaan. Dit boek zal je nl. honderd keer moeten voorlezen, maar dat doe je dan ook met ontzettend veel plezier. [Sandrine Lambert]
Verberg tekst